MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcbar suretiyle irtikap
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre icbar suretiyle irtikap suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesindeki düzenlemenin verdiği yetkiye ve CMK"nın 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin açılan kamu davasına katılan olarak kabulüne, Hazine vekilinin 02/02/2016 havale tarihli dilekçesinin temyiz iradesi içermediği, sadece katılma istemine yönelik olduğu nazara alınarak, incelemenin sanık müdafin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Kurtalan belediye başkan yardımcısı olarak görev yapan sanığın görevinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanmak suretiyle Belediyeden ihale alan... firmasına ödenmesi gereken paranın 1.300 TL"sini kendisi için keseceğini söylemesi üzerine mağdur ..."ın sanığın çalıştığı Kurtalan Belediyesinin kendisine bir daha ihale vermeyeceği baskısı altında kalarak sanık ..."a 1.300 TL verdiği ve sanığın bu suretle kendisine menfaat temin ederek üzerine atılı icbar suretiyle irtikap suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiş ise de; dava konusu boru alımı ile ilgili satın alma ve ödeme belgelerinin ve varsa ihale evraklarının tamamının onaylı örneklerinin dosya arasına alınmasından, mağdurun ya da ortağı olduğu firmanın belediyeye yaptığı iş karşılığında belediyeden ne miktarlarda ve hangi tarihlerde para tahsil ettiğinin, eksik tahsilat yapıp yapmadığının banka kayıtları da getirtilmek suretiyle belirlenmesinden sonra neticesine göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/2010 tarihli ve 2009/5-167-2010/70 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, icbar suretiyle irtikap suçunda mağdurun iradesini baskı altında tutmaya elverişli olmak koşuluyla, doğrudan doğruya veya dolaylı biçimde yapılan her türlü zorlayıcı hareketin icbar kavramına dahil olduğu, manevi cebirin belli bir şiddete ulaşması, ciddi olması, mağdurun baskının etkisinden kolaylıkla kurtulma olanağının bulunmaması gerektiği, şikayetçinin aşamalardaki beyanlarına, oluşa ve dosya kapsamına göre sanıkların öğreti ve uygulamada kabul edildiği gibi yasanın öngördüğü anlamda icbar veya ikna boyutuna varan bir davranışının bulunmadığı, bu itibarla irtikap suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı, sabit görülen eyleminin ise suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK"nın 257/3. maddesinde düzenlenen görevinin gereklerine uygun davranmak için kamu görevlisinin çıkar sağlaması suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal Kararının yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmolunmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.