Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Taksirle yaralama suçundan Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22/02/2013 tarih ve 2012/347 E. 2013/93 K. sayılı, 22/03/2013 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 11/05/2014 tarihinde işlediği kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu nedeniyle Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20/01/2015 tarih ve 2014/402 E. 2015/94 K. sayılı ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu hükmün 04/02/2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/03/2015 tarihli ve 2015/96 Esas, 2015/170 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi. 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesine göre, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanığın, ancak denetimli serbestlik tedbiri olarak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getirememesi halinde mahkemece durumu değerlendirilerek, cezanın kısmen infazı, ertelenmesi ya da seçenek yaptırımlara çevrilmesi yönünde karar verilmek suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği ve TCK"nın 50/3. maddesi gereği zorunlu paraya çevirme koşullarının olayda oluşmadığı gözetilmeksizin, denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle hakkındaki hüküm açıklanan sanığa verilen hapis cezasının paraya çevrilmesine karar verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.