MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/06/2015 tarih ve 2010/212-2015/563 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ortağı olduğunu, şirketin müvekkilinin ikameti olan ...."da ve diğer ortak ..."ın bulunduğu...."da faaliyet gösterdiğini, ortakların arasındaki mesafe ve birlikte yürütülen işin kontrol edilememesinden dolayı anlaşmazlık yaşandığını, diğer ortağın şirketin merkezinde bulunması ve şirket müdürü olmasını kendi çıkarına göre kullandığını, müvekkiline danışılmadan işlerin yürütüldüğünü, usulsüz ortaklar kurulu kararı alındığını, şirketin kar elde etmesine rağmen müvekkiline kar payı dağıtımı yapılmadığını, şirketin vergi ve diğer borçlarının zamanında ödenmediğini ileri sürerek, müvekkilinin haklı nedenle ortaklıktan çıkmasına, bu mümkün olmadığı takdirde şirketin fesih ve tasfiyesine karar verilmesini, birleşen dosya ile şirkete kayyım atanmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın feragat nedeniyle reddine, birleşen dosyanın tefrikine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin asıl davaya dair bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Birleşen dosyaya ilişkin temyize gelince; 6100 sayılı HMK"nın 168. maddesi uyarınca, mahkemece verilen ayırma kararlarına karşı ancak hükümle birlikte temyiz yoluna başvurulabilir. Mahkemece, davalı şirkete kayyım atanması talebine ilişkin olarak verilen ayırma kararı, o davada verilecek esas hükümle birlikte temyizi kabil olduğundan, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin asıl davaya dair bütün temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin birleşen davaya dair temyiz isteminin REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl davada davacıdan alınmasına, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.