Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6646 Esas 2021/8183 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6646
Karar No: 2021/8183

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6646 Esas 2021/8183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma ve tedbir nafakası davası hakkında verdiği kararda davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise belirli kapsam dışında olan temyiz itirazlarının yersiz olduğunu belirtti. Ancak, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatin dikkate alınması gerektiğini ifade ederek, davacı-karşı davalı kadının lehine takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğunu belirtti. Hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminatın takdir edilmesi gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak Türk Medeni Kanunu'nun 4.maddesi, 174/1 ve 174/2 maddeleri belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2021/6646 E. , 2021/8183 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Tedbir Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Ali"ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Penpe"ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 04.11.2021 (Per.)