Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/18827 Esas 2014/8398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/07/2013
NUMARASI : 2012/652-2013/1146

Dava dilekçesinde, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin de bağımsız bölüm maliki olduğu anataşınmazın ortak alanı olan kapıcı dairesinin davalı tarafından haksız bir şekilde işgal edildiğini, tüm uyarıları rağmen taşınmazı hiçbir bedel ödemeden kullanmaya devam ettiğini ve tahliye etmediğini ileri sürerek davalının ortak alana müdahalesinin önlenmesini ve işgal ettiği döneme ilişkin 12.000 TL ecrimisil talep etmiş, yargılama aşamasında davalı taşınmazı tahliye ettiği gerekçesiyle mahkemece müdahale yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-El atmanın önlenmesi davası yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
2-Ecrimisil davası yönünden;
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası"nın Ek 1. maddesinde, bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlığın sulh hukuk mahkemesinde çözümleneceği hükme bağlanmıştır. Ecrimisil davası Kat Mülkiyeti Yasası"nın uygulanmasından kaynaklanmayıp, anılan Yasa maddesi hükmünün bu istem yönünden uygulama olanağı bulunmamaktadır. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmeliidr.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre davaya asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken davanın esası hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.