Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/25463 Esas 2015/10752 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı kocanın mahkemece kabul edilen kusurlu davranışları yanında, kadının güven sarsıcı davranışları ile kocanın kadını saçından sürükleyerek eve götürmek istemesi, af olarak kabul edilmese de, kocanın eşinin kusurlu davranışlarını affetmediği, kocanın kabul edilen kusurlu davranışlarının kadına göre ağır olduğunun anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 27.05.2015 (Çrş.)

KARŞI OY YAZISI

Tüm dosya kapsamı ve toplanan delillerden; mahkeme kararının gerekçesinde de belirtildiği üzere, davalının, davacı eşi affettiği, bu durumun davalının hem yargılama aşamasındaki beyanları ve hem de karar dayanaklarından ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/261 esas, 383 karar sayılı dosya kapsamındaki davalının bizzat kendi beyan içeriği ile sabit bulunduğu, bu itibarla, davalı kocanın, davacı eşin davranışlarını affettiğinin kabulüne ilişkin mahkeme gerekçesi doğru olup, aksi yöndeki sayın çoğunluğun görüşüne katılma imkanım bulunmamaktadır.