MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/12/2014 tarih ve 2007/450-2014/819 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadaki hesabından internet bankacılığı yoluyla 11.000 TL"nin bilgi ve rızası dışında 3. şahsın hesabına havale edildiğini, vedia sözleşmesi uyarınca bankanın uhdesinde bulunan parayı iade etmesi gerektiğini ileri sürerek bu tutarın 15.10.2006 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, şifre ve parolasının gizliliğini sağlayamayan davacının kendi kusuru ile iddia edilen zarara sebebiyet verdiğini, tüm güvenlik önlemlerini alan müvekkilinin sisteminde bir hata ya da aksaklığın bulunmadığını, bloke edilen 6.500,17 TL"nin davadan önce davacıya iade edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, internet bankacılığı yoluyla davacının hesabından 11.000 TL"nin dava dışı şahsın hesabına aktarıldığı, 4.499,83 TL"nin 3. şahıs tarafından çekildiği, 6.500,17 TL"nin ise dava tarihinden önce davacının hesabına iade edildiği, güven kurumu olarak faaliyet gösteren bankanın kendisine emanet edilen paranın korunmasında objektif özen yükümünün bulunduğu, hafif kusurundan dahi sorumluluğunun kabul edildiği, davacının kast ve kusurunun banka tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 4.499,83 TL"nin 15.10.2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 221,32 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.