Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/25601 Esas 2015/10733 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tedbir Nafakası - Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından, temyiz isteğinin reddine dair 11.09.2014 tarihli ek karar ve boşanma kararı, tazminatlar, nafaka miktarları ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Temyiz dilekçesi verilirken, gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkemece kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilir. Bu kararın da temyiz edilmesi halinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesinin son fıkrası kıyasen uygulanır (1086 HUMK m. 432/son, 434/2). Hakim tarafından imzalanarak davacı-karşı davalı kadına tebliğ edilmiş bir muhtıra bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz harç ve giderlerinin ödenmemesi nedeniyle davacı-karşı davalı kadının temyiz başvurusunun reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden, 11.09.2014 tarihli ek kararın bozularak kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davacı-davalı kadın 26.09.2014 tarihinde temyiz harcını yatırmış bulunduğundan, davacı-davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Davacı-karşı davalı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) talebi bulunmamaktadır. Talep olmadığı halde, aleyhinde "kesin hüküm" oluşturacak şekilde tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki kanuna uymayan bu husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına da ihtiyaç bulunmamaktadır. Bu sebeple bozma yapılmamış, hükmün tazminatlarla ilgili bölümünün düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. (HUMK m. 438/7)
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple 11.09.2014 tarihli ek kararın bozularak kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 10. bendinin hükümden çıkartılmak suretiyle hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.05.2015 (Çrş.)