Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Maddi tazminat talebinin reddine, 750 TL manevi
tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının İdil Sulh Ceza Mahkemesinin 25.05.2007 tarih ve 2007/17 sorgu sayılı kararı ile kasten öldürme, rüşvet ve 4926 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından tutuklanmasına karar verildiği, her suç için ayrı tutuklama müzekkeresi düzenlendiği, davacı hakkında 4926 sayılı Kanuna muhalefet suçundan Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2013 tarih, 2007/429 Esas – 2013/308 sayılı kararı ile beraat kararı verildiği, beraat kararının 27.06.2013 tarihinde kesinleştiği ve tazminat davasının 23.08.2013 tarihinde, CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde açıldığı dikkate alınarak, 4926 sayılı Kanuna muhalefet suçundan düzenlenen tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihleri Kara Kuvvetleri Komutanlığı 7. Kolordu 2. Sınıf Askeri Ceza ve Tutukevi Müdürlüğü ile Diyarbakır E tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünden sorulup infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi, 4926 sayılı Kanuna muhalefet suçundan düzenlenen tutuklama müzekkeresinin infaz gördüğünün anlaşılmasına karşın infaz edilen sürenin net olarak belirlenememesi halinde ise tutuklama tarihi olan 25.05.2007 tarihi ile tahliye tarihi olan
14.12.2007 tarihi arasındaki süreye ilişkin olarak tazminata hükmolunması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Davacı tarafça tutuklandığı tarihte uzman erbaş olarak görev yapan davacının tutuklandığı tarih ile sözleşmesinin feshedildiği tarih arasındaki sürede kendisine eksik ödenen maaşlara ilişkin olarak da maddi tazminat talebinde bulunduğu dikkate alınmadan, davacının bu talebi ile ilgili olarak herhangi bir karar verilmemesi,
2- Gerekçeli karar başlığında, ""Dava"" yerine ""Suç"", ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türü yerine ""Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat"", ""Dava tarihi: 23.08.2013"" yerine ""Suç tarihi/saati: 17.09.2015"" yazılması ile ""Davacı: K.H."" ve ""Suç yeri: Ankara/Sincan"" ibarelerine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.