Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1173 Esas 2020/11592 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1173
Karar No: 2020/11592
Karar Tarihi: 23.06.2020

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1173 Esas 2020/11592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, zimmet suçundan mahkum olmuştur. Ancak tayin edilen cezanın yasal koşulları bulunmadığı gerekçesiyle sanık müdafinin duruşmalı inceleme istemi reddedilmiştir. Suçtan zarar gören Ticaret Bakanlığı'nın katılma talebi ise mahalli bir kararla değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, iddianamenin sanığa tebliğ edilmemesi ve savunma hakkının kısıtlanması gibi nedenlerle, sanık müdafilerinin temyiz itirazlarını yerinde görmüş ve kararı bozmuştur. Mahkeme kararına göre, beşinci Ceza Dairesi tarafından incelenen kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, CMUK'un 318. maddesi, CMK'nın 176/4, 190/2, 321 ve 326/son maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2016/1173 E. , 2020/11592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan cezanın miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, suçtan zarar gören Ticaret Bakanlığı vekilinin 04/12/2015 havale tarihli dilekçesinin münhasıran katılma istemine yönelik olduğu ve temyiz iradesi içermediği nazara alınarak, incelemenin sanık müdafilerin temyiz itirazları ile sınırlı ve duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suçtan zarar gören Ticaret Bakanlığı vekilinin katılma talebi hususunda mahallinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
İddianame ekli duruşma gününü bildiren davetiyenin tebliğ edilmeden iade edilmesi ve sanığa daha önceden iddianamenin de tebliğ edilmemiş olması karşısında, ilk defa sorgusu sırasında okunan iddianame ile sorgu arasında bir hafta süre bulunması gerektiği yönündeki CMK"nın 176/4 ve duruşmaya ara verilmesini isteme hakkı olduğu da hatırlatılmayarak CMK"nın 190/2. maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.