MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.02.2015 tarih ve 2014/310-2015/68 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı aracılığıyla.... barkod numarasıyla ...."de bulunan alıcı .... adına ... marka cep telefonu gönderdiğini, söz konusu gönderinin alıcı dışında başka bir kişiye 18.7.2013 tarihinde teslim edildiğini, davalının sözleşmeye aykırı olarak üçüncü kişiye teslimat yapması nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek uğranılan zarara binaen 3.500,00 TL"nin davalıdan avans faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ... Posta İdaresince ülkeleri varışlı gönderilerin alıcı adı aranmaksızın alıcı adresine göre teslim edildiğini, dava konusu gönderinin bu suretle belirtilen adrese teslim edilmesinde müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, Posta Kolileri Yönetmeliğinin 21. maddesi uyarınca alıcının kendisine verilecek kaydı taşımayan kolilerin adrese göre teslim edildiğini, dava konusu gönderinin adi koli olarak gönderildiğini, davacı tarafından gönderilen koli içerisinde telefon bulunduğu hususunun kabulünün mümkün olmadığı, posta kolileri yönetmeliğinin 50. maddesi uyarınca kolinin adi posta ücretinin en fazla 10 katı tutarının tazminat olarak istenebileceğini, Posta Tüzüğünün 163. maddesi uyarınca milletler arası sözleşme ve uzlaşmalara göre sorumluluk kabul eden bir yabancı memlekette kaybolan koliler nedeniyle yabancı memleketin ödeyeceği tazminat uyarınca sorumluluk bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taşımaya konu kolinin bildirilen adres kapsamında teslim edildiği, adres bilgilerinin hatalı verilmiş olmasından davacının sorumlu olduğu, davacının kendi kusuruna dayanarak tazminat isteyemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Dosya kapsamından davacı tarafından ...."de bulunan alıcıya teslim edilmek üzere davalıya tevdi edilen kolinin alıcı dışında "...." isimli bilinmeyen bir kişiye teslim edildiği anlaşılmaktadır. Somut olayda uygulanacak Posta Tüzüğü"nün 130. maddesi uyarınca esas olan gönderinin alıcısına teslimidir. Aynı tüzüğün 137. maddesinde ise "Alıcı adresinde bulunamazsa, adi ve taahhütlü mektup postası gönderileri, değer konulmuş mektup ve kutular, koliler ve havalelerin haber kağıtları kendisiyle birlikte oturan ailesi fertlerinden veya hizmetçilerinden yetişmiş olan birine, bunların da bulunmamaları halinde aynı yerde oturan müdür, memur, mal sahibi gibi kimselere verilebilir." denilmek suretiyle alıcı dışında kimlere teslimat yapılabileceği düzenlenmiştir. Tüzüğün 142. maddesinde ise "Kayıtlı posta gönderileriyle havalelerin bedelleri, görevlilerce tanınmayan alıcılara, kimliklerini ispat etmek şartiyle teslim olunur veya ödenir." denilmek suretiyle gönderinin mutlaka kimlik kontrolü yapılmak suretiyle teslim edileceğine işaret edilmiş, benzer düzenlemelere PTT Kargo ve Kurye Gönderileri Hakkında Yönetmeliğin 35. maddesinde de yer verilmiştir. Kendisine teslim olan gönderilerin kaybolması veya hasara uğraması halinde davalının ne suretle sorumlu tutulacağı hususu ise Posta Tüzüğü"nün 163., PTT Kargo ve Kurye Gönderileri Hakkında Yönetmeliğin 44. maddelerinde düzenlenmiştir. Bu açıklamalar uyarınca kendisine tevdi edilen gönderiyi usule uygun şekilde teslim etmeyip kaybolmasına sebep olan davalının ilgili tüzük ve yönetmelik hükümleri uyarınca sorumluluğu ve bu sorumluluk uyarınca davacının talep edebileceği tazminat miktarının tespiti bakımından taşıma işlerinde uzman bilirkişiden rapor alınıp sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.