Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/2431 Esas 2017/2096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem, ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve ödenmeyen ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 10.03.2016 tarihli ve 2015/5842 esas, 2016/6014 karar sayılı bozma ilamına uyularak fazla çalışma yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Davacı tanık beyanları doğrultusunda davacının haftanın beş günü 07:00-19:00 arasında oniki saat çalıştığı, bu süreden birbuçuk saat ara dinlenmesi düşülünce elliikibuçuk saat çalışıldığı, haftada üç gün ise saat 22:00"ye kadar çalışarak fazla mesaiye geçişte yarım saat ara dinlenmesi düşülerek ikibuçuk saatten yedibuçuk saat daha çalıştığı, cumartesi günleri de 07:00-18:00 saat arasında çalıştığı, bir saat ara dinlenmesi düşülerek on saat çalıştığı toplam çalışma süresinin yetmiş saat olduğu kırkbeş saatin düşülmesiyle haftalık yirmibeş saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapan 26.09.2016 tarihli ek rapora göre hüküm kurulmuştur.
Her şeyden önce tanıklar davacı ile aynı işi yapmış olsalar da davalı işyeri çalışanı olmayıp komşu mobilya atölyesi çalışanıdır. Tanıklarca yapılan işin niteliği, aynı iş olduğu gözönünde bulundurularak davacının beş gün 07:00-19:00 arası çalıştığı, cumartesi günleri de 07:00-15:00 arası çalıştığı nazara alınarak hesaplama yapılması dosya kapsamına ve hayatın olağan akışına uygundur. Bu nedenle yeniden hesaplama yapılarak hüküm kurulması gerekirken haftada yirmibeş saat çalışma çalışma yaptığı gerekçesiyle yapılan hesaplama hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.