Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9946 Esas 2016/681 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20/01/2015 tarih ve 2014/1040-2015/21 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirkete nakliyat sigorta poliçesi ile sigortalı bulunan sigortalısına ait ürünlerin davalıya ait uçağa 02/05/2011 tarihinde hasarsız olarak yüklendiğini, +4 derecede taşınması gereken mantarların +21 -22 derecede taşınması sebebiyle 04/05/2011 tarihli hasar tespit tutanağına göre 174,24 kg"lık kısmının hasara uğradığını ve sigortalısına 10.342,49 TL ödeme yapıldığını ileri sürerek, 10.342,49 TL"nin ödeme tarihi olan 25/08/2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu olaya Montreal Konvansiyonu hükümlerinin uygulanması gerektiğini, malda meydana gelen zarardan müvekkilinin sorumlu tutulamayacağını, sorumlu tutulması halinde ise müvekkilinin sorumluluğunun sınırlı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davalı şirketin sigortalı emtiayı hava yük senedinde belirtilen sıcaklıkta taşıdığını ispatlayamadığı, davacının gerçek zararının 8.128,71 TL olduğu ve Montreal Konvansiyonu"na göre belirlenen sorumluluk limitinin altında kaldığı gerekçesiyle davanın kısmın kabulüne, 8.128,71 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 416,27 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.