MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 15.12.2006-30.05.2011 tarihleri arası davalı işyerinde 08:30 da işe başlayıp akşam 21:00-22:00 e kadar çalıştığını en erken işyerinden 19:30 da ayrıldığını, haftasonu da aynı şekilde çalışıldığını beyanla ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının isteğinin yerinde olmadığını, reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Fazla çalışma alacağı bulunduğunu iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmalarının bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre bu çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içeriğine göre; Yargıtay 7. Hukuk Dairesi Başkanlığının 26.01.2015 tarih ve 2014/13730 esas ve 2015/518 karar sayılı ilamı ile davalının aşamalarda dile getirdiği Emniyet Müdürlüğü kayıtlarının müzekkere ile istenilerek gelen cevabi yazıya göre fazla çalışma alacağının hesaplanması gerektiği yönünde hüküm bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek gelen yazı cevabı doğrultusunda ek rapor aldırılmıştır. Bilirkişi raporunda sadece kayıtlar yönünden değerlendirme yapılmıştır.
Emsal dosyalarda aynı şube çalışanlarından... hakkında emniyet müdürlüğü yazıları da bozma kararı doğrultusunda değerlendirilerek bildirim tarihlerinin hafta sonuna ait olduğu bu nedenle tanık beyanları da dikkate alınarak 5 gün 08:30-20:30 saatlerinde çalışıldığı ve yazı cevaplarına göre hafta sonu 09:00-18:00 arası çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış verilen kararın Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 22.02.2016 tarih ve 2015/38818 esas ve 2016/4019 karar sayılı ilamıyla onandığı anlaşılmıştır. Yine Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 02.06.2016 tarih ve 2015/44200 esas ve 2016/12084 sayılı ilamında "davacı tanıklarında ... . ait olan ve Dairemizce temyiz incelemesi yapılan 2014/6136 esas sayılı dosyada davacının haftaiçi 08:30-20:30 saatleri arasında çalıştığı sabit görülmüş, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır." denilerek davacı ve eşinin çalıştığı şube için hafta içi çalışma saatleri 08:30-20:30 kabul edilmiştir. İşbu dosyadaki Emniyet Müdürlüğü kayıtları da hafta sonları yazıda belirtilen tarihlerde 09:00-18:00 saatleri arası çalışıldığını belirtmiştir. Onama kararı verilen Mahkemenin 2014/753 esas sayılı dosyası ile işbu dosyadaki emniyet müdürlüğü kayıtları karşılaştırılarak taraflar arasında düzenlenen belirsiz süreli iş akdinin fazla çalışmayı düzenleyen 6.maddesinde, yasal sınırlar içinde yapılacak fazla çalışmanın, işçiye ödenecek aylık ücretin içinde olacağının düzenlendiği bu nedenle yıllık 270 saatlik kısmı için, ücretinin ödendiği kabul edilip artan süre varsa yeniden hesaplattırıp çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken mahkemece davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.