Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4995 Esas 2017/16942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nun "Tutuklunun kanun yollarına başvurması" başlıklı Madde 263 – (1) madde ve fıkrasına göre: " Tutuklu bulunan şüpheli veya sanık, zabıt kâtibine veya tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabilir." şeklindeki düzenleme karşısında, kısa kararın sanığa tefhim edildiği tarihte ceza infaz kurumunda bulunan sanık yönünden yasal düzenlemede öngörülen kanun yoluna başvuru şekli belirtilmeyerek yanılgıya sebebiyet verildiği, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.