MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazası neticesinde meydana gelen bedensel zarar nedeniyle açılan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 12.10.2011 tarihinde davalılardan ...’un malik diğer davalı ...’un sürücüsü olduğu minübüsün, minübüse binmek için kırmızı ışıkta bekleyen davacı müvekkili minübüse binecekken ayağının kaydığı sırada ayağının üzerinden geçtiğini, olay sonrası ayağında kemik kırığı meydana geldiğini ileri sürerek maddi ve manevi tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; Kazadan sonra davacının bizzat sürücü ... tarafından hastaneye götürüldüğünü,bir sorunu olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dahili davalı ... şirketi vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; 667,05 TL iş gücü kaybı tazminatının olay tarihi olan 12.10.2011 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ve dahili davalıdan(sigorta şirketinin sorumluluğu poliçe limiti ile sınırlı olmak ve ayrıca sigorta şirketi yönünden faiz başlangıç tarihi dahili davalı olduğu 28.05.2013 tarihi esas alınmak kaydıyla) müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, 3.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, dair verilen kararı davalılar ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Temyize konu karar, davalı aleyhine hükmedilen 677,05 TL iş gücü kaybı tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar ... ve ... vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle, manevi tazminatın takdirinde BK 47.maddesindeki (TBK"nun 56.md) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin (isteminin) miktar yönünden REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 142,14 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ..."dan alınmasına, 24/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.