18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/24381 Karar No: 2017/2235 Karar Tarihi: 28.02.2017
Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24381 Esas 2017/2235 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2015/24381 E. , 2017/2235 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Fuhuş HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Sanığa yükletilen fuhuş eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; Sanığın, cebir veya tehdit kullanarak, hile ile ya da çaresizliğinden faydalanarak mağduru fuhuşa sevkettiğine dair delil elde edilemediği gibi, çaresizlikten söz edebilmek için kişinin muhtaç durumda bulunması, bu muhtaç halin yarattığı sonuçtan yararlanılarak sömürülmesi gerekir, TCK"nın 227/4. maddesinde belirtilen çaresizlik halinde, hayatını devam ettirmek, bir yerde kalmak veya gitmek gibi konularda yapacak bir şeyi olmayan kimsenin durumunu anlamak gerekli olup, bu nitelikli halin varlığının kabulü için, mağdurun üstesinden gelemeyeceği bir çaresizlik ortamında bulunması zorunludur. Mağdurun paraya ihtiyacı olduğu için, para kazanmak amacıyla rıza ile fuhuşa yönelmesinde sanığın, mağdurun çaresizliğinden yararlanmasından söz edilemeyeceği gözetilmeden, anılan Kanun maddesi ile arttırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ...... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından, “TCK"nın 227/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” çıkarılıp, uygulamaya göre sonuç cezanın “2 yıl 6 ay hapis ve 5.000 TL adli para cezası biçiminde belirlenerek, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.