MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıkların temyiz dilekçeleri içeriklerinden sanık sıfatıyla haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettikleri anlaşılmakla, bu hükümler ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında, mağdur ..."ya yönelik basit kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir." hükmü gereğince, verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, sanığın temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında, müşteki Yazgül"e yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02/12/2016 tarih Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu suç yönünden mahkemesince uzlaşma yapılıp yapılmadığının araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
3) Sanık ... hakkında, mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sabit ize neden olan yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği gözetilmeden, sanık hakkında kurulan hükümde temel ceza 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi yerine hatalı olarak 86/2. maddesinden belirlenmesi,
b) Sanığın, 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f-4 maddesi uyarınca silahtan sayılan cam bira bardağını mağdurun yüzüne vurmak suretiyle üzerine atılı suçu işlemesi karşısında, TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca verilen temel cezanın TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca artırılmaması,
c) Oluşa ve tüm dosya kapsamına ve mahalli mahkemenin ""mağdur ... ile işletmede garson olarak çalışan Yazgül"ün tartıştığını gören sanığın olaya müdahale etmek istediği esnada mağdurun sanığa vurmaya teşebbüs ettiği ve sinkaflı sözlerle küfret etmesi üzerine sanığın bira bardağı ile mağduru yüzünde sabit iz oluşacak şekilde yaraladığı..."" şeklindeki kabulü karşısında sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 87/1-c-son maddesinin tatbikinde ek savunma hakkı verilmemek suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 19.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.