Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/649 Esas 2018/7167 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araç ile gece saat 03:20 sıralarında tek yönlü yolda, sanığın ifadesine ve aynı gün trafik ekiplerince tutulan tutanağa göre, benzinliğe girmek için yolu kaçırınca 50-70 metre kadar geri geri geldiği sırada, trafik ekiplerince durdurulduğu, alkol muayenesi için hastaneye götürüldüğü ve yapılan ölçümde 0,95 promil alkollü olduğu, trafik ekiplerince sürücü belgesinin pol-net ortamında yapılan sorgulamasında 3 (üç) kez alkollü olarak araç kullanırken yakalanan sanığın sürücü belgesinin alındığının tespit edilmesi karşısında; tayin edilen temel ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun oluşmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine ancak,
Sanığın idaresindeki araç ile gece vakti tek yönlü finike yolunda, benzinliğe girmek için yolu kaçırınca 50-70 metre kadar geri geri ters yönden seyretmesi nedeni ile trafik güvenliğini tehlikeye düşürdüğünden, TCK’nın 179/2. maddesi ile mahkumiyeti yerine, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/6. maddesindeki "yapılan tespit sonucunda, 1.00 promilin üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanununun 179"uncu maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır" şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanığın 0.95 promil alkollü olduğunun kontrol sonucu tespit edilmesi nedeni ile sanık hakkında TCK’nın 179/3. maddesi yolu ile 179/2. maddesi ile mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. bendinde “179/3 maddesi delaleti ile“ ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.