Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/14 Esas 2014/8326 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesi taraf vekillerince, incelemenin duruşmalı olarak yapılması ise davalı vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz edenlerden davacı vekili Av.... ile davalı vekili Av.... geldiler. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davacı vekilinin temyizi yönünden;
Mahkeme kararı davacı idare vekiline 15.07.2013 gününde tebliğ edilmiş olup, temyiz dilekçesi 29.08.2013 gününde verilmiş, harcı da bu tarihte alınmıştır.
6100 sayılı HUMK.nun 103. maddesinin (h) bendinde "Kanunlarda ivedi olduğu belirtilen işlerin" adli tatilde görülecek dava ve işler olduğu, 4650 sayılı Yasayla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesinde kamulaştırma bedelinin tespit ve tescil davalarının belirtilen süreler içerisinde sonlandırılması gerekip buna göre ivedi işlerden olduğunun kabulü zorunlu olduğundan bu tür davalara adli tatil içerisinde bakılacağı bunun sonucu olarak da temyiz süresi adli tatilde işleyeceğinden HUMK.nun 432. maddesi hükmünde öngörülen 15 günlük temyiz süresi geçmiş bulunduğundan 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
2-Davalı vekilinin temyizi yönünden;
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
a-Dava konusu 142 ada 1 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki iki katlı 77,59 m² mesken niteliğindeki binanın, Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca yayımlanan 2012 yılına ait Yapı Yaklaşık Birim Maliyetleri Cetveline göre 3. sınıf A grubu yapı olarak değerlendirilmesi gerekirken, 2. Sınıf B grubu yapı olarak değerlendirilerek düşük kamulaştırma bedeli hesaplanmış olması,
b-30.04.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 6. maddesiyle 2942 sayılı Kanunun 10. maddesine eklenen fıkra gereğince dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarihten, karar tarihi olan 06.06.2013 tarihine kadar tespit edilen kamulaştırma bedeline faiz uygulanması gerekirken, mahkemece depo tarihi olan 05.06.2013 tarihine kadar yasal faize hükmedilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.