Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9934 Esas 2015/9908 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9934
Karar No: 2015/9908
Karar Tarihi: 28.10.2015

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9934 Esas 2015/9908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık N. ve diğer sanıklar M. ve R., mağdurenin yolunu keserek arabaya zorla bindirdiler ve evde yaklaşık bir gün kaldıktan sonra mağdureyi diğer sanıklar G. ve N.'nin evine götürdüler. Sanıklar N., Ni. ve G., mağdurenin kaçırıldığını bildikleri halde evlerinde yaklaşık iki gün alıkoydular. Mahkeme, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu birlikte gerçekleştirdiklerini tespit ederek hapis cezasına mahkum etti. Ancak TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmedi. Kararın sonucunda, sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onandı.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 5237 sayılı Kanunu, Madde 37 - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu tanımlayarak, suçun şartlarını belirler.
- TCK'nın 5237 sayılı Kanunu, Madde 53 - Kasıtlı suçlardan hüküm giyen kişilerin infaz edilebilmesi için, cezaevinde rehabilitasyon amaçlı bir eğitime tabi tutulmalarını ve programları tamamlamalarını gerektirir.

14. Ceza Dairesi 2013/9934 E. , 2015/9908 K.

KİŞİYİ HÜRRİYETİNDEN YOKSUN KILMA

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 37
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53

"İçtihat Metni"

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık N..nin olay gecesi diğer sanıklar M..ve R.."le beraber sanık M.."nın kullandığı arabayla bakkaldan dönmekte olan mağdurenin yolunu kesip mağdureyi arabaya zorla bindirerek "Pala" lakaplı şahsın evine götürdüğü, M..ve R.."in buradan ayrılmalarının ardından .. ile mağdurenin evde yaklaşık bir gün kaldıktan sonra N..nin mağdureyi anne ve babası olan diğer sanıklar G.. ve N.."nin evine götürdüğü, Ni..ve G..n"ın da mağdurenin kaçırıldığını bildikleri halde evlerinde yaklaşık iki gün alıkoydukları tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanıklar M.., R.., G.. ile N.."nin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini diğer sanık N.."yle TCK"nın 37. maddesi anlamında birlikte gerçekleştirdiklerinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından ve sanıklar haklarında kasıtlı suçtan hapis cezasına hükmedildiği halde, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmemesi ise hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar N.., Ni..ve G.. müdafii ile sanıklar M.. ve R.."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.