Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13369 Esas 2016/2904 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13369
Karar No: 2016/2904
Karar Tarihi: 11.10.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13369 Esas 2016/2904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tutuklu olduğu dönemde yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle, sanık hakkında açıklanan aynen infaz kararının hukuki geçerliliğinin olmadığına karar verdi. Sonrasında, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan başka bir dava olup olmadığı araştırılması gerektiği belirtildi. Eğer sanık, bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişse, bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşmesine karar verildi. Ancak, sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka bir dava yoksa ya da tedavi/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamışsa, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 191. maddesi (5.fıkra), 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi (2.fıkra) ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi olarak belirtildi.

10. Ceza Dairesi 2013/13369 E. , 2016/2904 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
08.10 2010 tarihli gerekçeli kararın tebliği tarihinde tutuklu olduğu anlaşılan sanığa Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle, 10.09.2013 tarihli aynen infaz mahiyetindeki ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek, 08.10.2010 tarihli mahkûmiyet hükmü incelenmiştir.
Mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5.fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” ,
b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış
olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191.madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 11.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.