Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1500 Esas 2015/4930 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 1 - 2014/108355
MAHKEMESİ : Niğde Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 19/11/2013, 2013/161 (E) ve 2013/179 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama

Sanıklar .., .. ve .. vekilinin dilekçesinin kapsamına göre hükümleri sadece bu sıfatla temyiz ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
1) 19/11/2013 olan hüküm tarihinin gerekçeli karar başlığında 25/10/2013 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir,
2) Sanık .. hakkında kurulan hükmün incelemesinde;
Bu sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca, kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, müdafiinin suçun vasfına da yönelik olmadığı anlaşılan temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak REDDİNE,
3) Sanıklar .., .. ve .. hakkında kurulan hükümlerin incelemesinde ise;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .. ve .."nin müşteki .."i kasten yaralama, sanık .."in katılanlar .. ve .. "i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, .. yönünden tahrike ve takdire, .. ile .. yönünden takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar .. ve .. müdafiinin sanıkların suçları işlemediklerine, sanık .. müdafiinin öldürme kastının bulunmadığına, eylemlerin kasten öldürmeye teşebbüs olarak değerlendirilemeyeceğine yönelen yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık .. hakkında Bor Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/52 Esas, 2013/205 Karar sayılı ve doğrudan adli para cezası içeren mahkumiyet hükmünün, CMUK.nun 305.maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğunun ve tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının C/3 nolu bendinin tümüyle çıkartılması suretiyle DÜZELTİLEN bu hüküm ile diğer hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 19/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.