Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7355 Esas 2016/622 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7355
Karar No: 2016/622
Karar Tarihi: 21.01.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7355 Esas 2016/622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, daha önce verilen bir kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfiz edilmesini talep etmiştir. Ancak, gıyabi olarak verilen kararın davalıya veya vekiline tebliğ edilmediği belirtilerek davaya ret kararı verilmiştir. Davacı vekili, bu karara karşı karar düzeltme isteminde bulunmuştur ancak istem reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 442. ve 440. maddelerine atıfta bulunulmuştur. 442. madde, karar düzeltme taleplerinin kabul veya reddedilmesine ilişkin hükümleri içermekteyken, 440. madde kesinleşen kararların tenfizi ile ilgilidir. Ayrıca, karar düzeltme için ödenmesi gereken harç ve para cezasından da bahsedilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2015/7355 E. , 2016/622 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31/10/2013 gün ve 2012/569-2013/765 sayılı kararı onayan Daire’nin 09/06/2014 gün ve 2014/4345-2014/10882 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 15.03.2007 tarihli, 25 O 404/05 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, tenfizi istenen gıyabi kararın davalıya veya vekiline tebliğ edildiğine dair evrak bulunmadığı, kesinleşmemiş ilamın tenfizinin mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemiz"ce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.