MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK"nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi gerektiğinin belirtildiği dikkate alınarak;
İncelemeye konu Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2015/1546 Esas sayılı bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 16.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 30.01.2013; aynı mahkemenin bu dosyayla birleştirilen 2015/1364 Esas, 2016/199 Karar sayılı dosyasında sanığa atılı eylem ile ilgili olarak suç tarihinin 24.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 28.01.2013 olduğu; Dairemizin 05.10.2015 tarih ve 2015/11079 Esas, 2015/19551
Karar sayılı ilamıyla her iki dosyadaki “sanığın eylemleri nedeniyle sanık hakkında TCK"nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildiği, yerel mahkemesince bozmaya uyularak her iki dosyanın birleştirilmesinden sonra “verilen hükümlerin sadece sanık tarafından temyiz edilerek bozulduğu, TCK"nun 43. maddesinin uygulanması durumunda verilebilecek ceza miktarı hapis cezasının ertelenmesi sınırlarının dışında kalacağı, bu itibarla sanığın 16/01/2013 ve 24/01/2013 tarihli eylemlerinin iki ayrı suç olarak kabulü gerektiği” gerekçesiyle 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ve iki ayrı eylem nedeniyle iki kez 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinden sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi, direnme niteliğinde olmayıp eylemli uyma niteliğinde olduğu kabul edilerek temyiz incelemesi yapılmış;
Bozma üzerine yerel mahkemece, TCK"nun 43. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek sanık hakkında her iki eylem için ayrı ayrı cezaya hükmedilmiş ise de, yukarıda belirtilen ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı uyarınca, tek suç işleme kararı kapsamında 8 gün gibi kısa aralıkla iki kez 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinde düzenlenen suçu işlemesi, hukuki kesintinin soruşturma aşamasında ifade alınmasıyla değil iddianame düzenlenmesiyle gerçekleşecek olması, işlemiş olduğu suçtan dolayı henüz hakkında iddianame düzenlenmeden, aynı suç işleme kararıyla hukuki kesinti gerçekleşmeden yeniden suç işleyen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması yerine, her bir eylemi ayrı suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre ise;
2. Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 10.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.