MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı-karşı davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkeme hükmü davalı-karşı davacı vekiline 20.07.2015 tarihinde "muhatabın bizzat kendisine" tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük yasal süre geçirildikten sonra davalı vekili tarafından 05.08.2015 havale tarihli dilekçe ile, 15.09.2015 günü temyiz harcı yatırılmak suretiyle verilmiştir. Hâkimin reddi talepleri 6100 sayılı HMK"nın 103/1-h maddesinde belirtilen ivedi işlerden olup adli tatilde görülür. Bu nedenle adli tatil içinde de sürelerin işleyeceği gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden ve süresinden sonra temyiz isteminde bulunulduğundan temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı-karşı davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 14/01/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.