Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/14883 Esas 2015/17238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2014
NUMARASI : 2014/351-2014/906


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların tüm, davacının ise, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arası davalı işveren nezdinde çalıştığının tespiti ile sigorta primine esas kazancın belirlenmesi istemine ilişkindir.
Dairemizin, 24/02/2014 tarih 2013/2509 K. 2014/2992 K. sayılı bozma ilamı üzerine, mahkemece davanın kısmen kabulü ile, davacının, 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arası ( dava dışı yerden yapılan bildirimler,raporlu ve cezaevinde geçen süreler dışlanarak) 2087 gün davalı işveren nezdinde asgari ücret üzerinden çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda, mahkemece 05/12/2012 tarih ve 2011/991-2012/1890 E.K. sayılı kararı, davalıların temyizi üzerine, Dairemizce, dava dışı yerden yapılan bildirimlerle raporlu olduğu ve cezaevinde geçen sürelerin tespit edilip dışlanması gerekçesiyle bozulduğu ve mahkemece bozma kararına uyulduğu, bozma ilamı ile bozma kapsamı dışında kalan davacının 1500,00 TL sigorta primine esas kazançla çalışmasına ilişkin verilen karar, davacı yararına usuli müktesep oluşturduğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılamada davacının asgari ücret üzerinden sigorta primine esas kazançla çalıştığının tespitine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.