MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/11/2014 tarih ve 2013/59-2014/238 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 19/01/2016 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av.... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, "..." ibaresinin ... tarafından 41. sınıf için 24.06.2008 tarihinde başvurusunun yapılıp ve 12.08.2009 tarihi itibariyle ... numara ile marka olarak tescil edildiğini ve 30.01.2010 tarihinde 10 yıllığına ortağı olduğu müvekkili şirkete kiralandığını, davalı tarafından piyasada ve “...” internet adresinde "..."" ve "... uygulaması" ibarelerinin kullanılması suretiyle müvekkilinin marka hakkına tecavüz edildiğini ileri sürerek, davalının tecavüz teşkil eden fiillerinin tespit ve önlenmesini, 30.000 TL maddi ve 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini, hüküm özetinin ilanını talep ve dava etmiş, yargılama sırasında ıslah yoluyla maddi tazminat talebini 99.290,40 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosyaya sunulan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fotoğraf hizmetleri bakımından tescilli bulunan "..." markasının, davalı tarafından aynı hizmet için kullanıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının tecavüzünün tespitine ve ref"ine, 80.149,47 TL maddi tazminat ile 809,25 TL tespit dosya masrafının ve 5.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, hüküm özetinin ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4.403,88 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/01/2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞIOY

1- Dava, markadan doğan hakkın ihlal edildiği iddiasıyla, marka lisans sahibi tarafından açılan, tecavüzün tespiti, men ve önlenmesi ile maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.

2- HMK 114/d maddesi uyarınca, davada husumet ehliyeti dava şartlarındandır.

3- Somut davada davacı, ... sayılı markanın lisans sahibi olduğu iddiasıyla eldeki davayı açmıştır. Oysa 556 Sayılı Marka KHK’nın 21/10 maddesi uyarınca, marka lisans sözleşmesi markala siciline kayıt ve tescil olunmadıkça, markadan doğan haklar iyi niyetli üçüncü kişilere karşı ileri sürülemez. Davalı taraf iyi niyetli olduğunu ileri sürdüğüne göre kötü niyetin iddia ve ispatı davacı tarafa düşmektedir. Oysa mahkemece lisans sözleşmesinin dava tarihinden önce sicile kayıt edilmiş olup olmadığı araştırılmadığı gibi, davacı tarafça da davalı tarafın kötü niyetli olduğu iddia ve ispat edilmiş değildir.

4- 556 sayılı KHK’nın 21.maddesi uyarınca, ancak münhasır lisans sahiplerinin, tecavüz sebebiyle doğrudan dava açma hakkı bulunmakta olup, yerel mahkemece bu husus da tartışılmış değildir. Anılan nedenlerle, yerel mahkeme kararının bozulması gerekirken, onanması yönünde görüş bildiren Dairemiz çoğunluk görüşüne katılmıyorum.