Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1370 Esas 2020/1768 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1370
Karar No: 2020/1768
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1370 Esas 2020/1768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ticaret Mahkemesi'nde yapılan bir kayıt kabul davası sonucunda davacı şirket, müflis şirketten alacağının iflas masasına kaydedilmesini talep etti. İflas masası talebi reddetti, ancak mahkeme davayı kabul ederek müvekkilinin alacağı olan 20.999,28 TL'nin iflas masasına kaydedilmesine karar verdi. Karar davalı tarafın temyizi sonucu incelendi ve kayıt kabul davası için maktu harç ve vekalet ücretine tabi olması gerektiği fakat bu hususun göz ardı edilerek nispi harç ve vekalet ücretine karar verildiği belirtildi. Bu nedenle hüküm düzeltilerek onandı. Kararda yer alan kanun maddeleri Humk'nun 438/7. maddesi olarak ifade edildi ancak ayrıntılı bir açıklama yapılmadı.
23. Hukuk Dairesi         2017/1370 E.  ,  2020/1768 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili ile müflis arasında ticari ilişki olduğunu, faturaya dayalı müvekkilinin 20.999,28 TL alacağının kaydı için iflas masasına müracaat ettiklerini, iflas masası tarafından taleplerinin reddedildiğini ileri sürerek, müvekkilinin 20.999,28 TL"nin alacağının iflas masasına kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı iflas idaresi, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı şirket tarafından davalı müflis şirkete fatura karşılığında mal teslim edildiği, ancak bedelinin ödenmediği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dava, kayıt kabul istemine ilişkindir. Kayıt kabul davasının maktu harç ve vekalet ücretine tabi olduğu düşünülmeden nispi harç ve vekalet ücretine karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan ‘1.434,46’ rakamının çıkarılarak yerine ‘29,20’ rakamının, ‘1.413,31’ rakamı çıkarılarak yerine ‘8,05’ rakamının, 6. bendinde yer alan ‘2.519,91’ rakamı çıkarılarak yerine ‘1.800,00’ rakamının yazılmasına ve kararın düzeltilmiş bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.