Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/186 Esas 2016/2884 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yüzüne karşı verilen 23/05/2011 tarihli kararda kanun yoluna başvuru süresinin “tefhimden itibaren" yerine, yanıltıcı biçimde “kararın açıklanmasından ya da tebliğinden itibaren” başlayacağının belirtildiği ve kararın tebliğ de edilmediği, böylelikle sanığa usulüne uygun olarak bildirilmeyen kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin 27/02/2012 tarihli hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 29/02/2012 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 23/05/2011 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek, bu karara yönelik talep incelenmiştir.
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 10/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.