MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İpoteğin Kaldırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edenlere yüklenmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 136.00"şar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere vekalet ücreti yönünden oyçokluğuyla diğer yönlerden oybirliğiyle karar verildi. 25.05.2015(Pzt.)

KARŞI OY YAZISI

Aile konutu üzerinde lehine ipotek tesis edilen bankanın, tacir olarak basiretli hareket etmekle yükümlü (eTTK. m.20/2, 6012 s.TTK. m.18/2) olması karşısında, işin esasıyla ilgili verilen karara esas itibarıyla katılamıyorum. Ne var ki, mahkemece bozmaya uyularak karar verilmiş olduğuna göre, artık bozma lehine olan taraf yararına usulü kazanılmış hak da oluşmuştur (9.5.1960 tarihli ve 21/9 sayılı İçt. Bir. Kararı). Bu usulü kazanılmış hak yeni bir hükümle ortadan kaldırılamayacağı İçin verilen karara işin esası bakımından muhalif kalamıyorum.
Hükmün, vekalet ücreti yönünden aşağıdaki sebeple bozulması gerektiğini düşünüyorum.
Dava, aile konutu olarak özgülenen taşınmaz üzerine Türk Medeni Kanununun 194/1. maddesine aykırı olarak, diğer eşin "açık rızası" alınmadan tesis edilen ipoteğin kaldırılması ve taşınmazın tapu kütüğüne aile konutu şerhi konulması isteğine ilişkin olup, rızası gereken eş tarafından, lehine ipotek tesis edilen bankaya ve işlemin diğer tarafı olan kocaya karşı açılmış; dava, davalıların her ikisi için müşterek bir sebepten dolayı reddedilmiştir. Davanın, davalılar için müşterek bir sebepten dolayı reddi halinde, davanın değeri üzerinden tek bir bir vekalet ücreti takdiri doğrudur. (27.6.1956 tarihli ve 2/14 sayılı tçt. Bir. Kararı) Ne var ki; davalılardan banka kendisini vekille temsil ettirmiş, diğer davalının ise vekili bulunmamaktadır. O da davada kendisini vekille temsil ettirmiş olsaydı, tayin edilen tek vekalet ücreti davalılar arasında paylaştırılacak olduğuna göre, davacının, bankaya karşı takdir edilen vekalet ücretinin yarısından sorumlu tutulması gerekirken, "tayin edilen (18.400.-lira) vekalet ücretinin tamamının davacıdan tahsili ile davalı bankaya verilmesine" karar verilmesi doğru olmamıştır. Hükmün bu sebeple bozulması, veya bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu yönünün düzeltilerek onanması uygun olur. Bu sebeple sayın çoğunluğun kararına bu yönüyle iştirak etmiyorum.