MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de; sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Şikayetçi ...’e ait olan ancak kiracı olan katılan ...’un ... Servisi olarak işlettiği iş yerinin aktif olarak kullanılmadığının anlaşılması karşısında, olay tarihinde aktif olarak kullanılmadığı anlaşılan bina niteliğindeki yerin iş yeri olarak sayılayamayacağı dikkate alınarak, unsurları itibariyle oluşmayan işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/01/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.