Hırsızlık - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/7071 Esas 2018/19194 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın müştekiye ait sera alanını yakmak suretiyle zarar verme eylemi şikayete tabi olmadığı halde, 5237 sayılı TCK"nun 73/4 maddesi gereğince şikayetten vazgeçme nedeniyle sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının düşmesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında kasten nitelikli yaralama suçundan dolayı tayin edilen 900 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan kurulan hüküm bakımından; sanığın haklarında kovuşturmaya yer olmadığına dair ek karar verilen şüpheliler Yusuf Bilen, ... ve Emre Bilen"e mağdura ait serada bulunan demirleri alabileceklerini söylemesi üzerine, olay günü kullandıkları aracın yabancı plaka olması nedeniyle araziye girdikleri andan itibaren mağdur ... tarafından takip edilen ve şahısların demirleri alarak araca yükledikleri sırada mağdurun yanlarına giderek demirlerin kendisine ait olduğunu söyleyip kolluğa haber vermesi ve el konulması şeklinde gerçekleşen olayda hırsızlık eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı dikkate alınarak TCK"nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm bakımından; sanığın, mağdurun kendisini şikayet ettiğini öğrenmesi üzerine, olay günü yolda karşılaştıklarında mağdur ..."a yönelik "şerefini siktiğimin çocuğu beni neden şikayet ettin" şeklindeki sözlerinin hakaret suçu kapsamında kaldığı, tehdit suçunun unsurları itibari ile oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
3-Sanığın "şerefini siktiğimin çocuğu beni neden şikayet ettin" şeklindeki sözlerinin yalnızca mağdur ..."a yönelik olduğu gözetilmeksizin, mağdur ..."ya da yönelik olduğu kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1. maddesi uygulanmak suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayini
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.