Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4801 Esas 2021/505 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4801
Karar No: 2021/505
Karar Tarihi: 27.01.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4801 Esas 2021/505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edildiği, davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirimlerin zorunlu olmadığı, dolayısıyla vekilinin katılma hakkı bulunmadığı için temyiz isteminin reddedildiği ve sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddedilerek hükmün onandığı belirtilmektedir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, davaya katılma hakkı ile ilgili olan 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinin bulunamayacağı ile ilgili olan 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'ın 317. maddesi olarak belirtilmektedir.

14. Ceza Dairesi 2020/4801 E. , 2021/505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Temyiz ret, onama

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.