Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8445 Esas 2015/9835 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, hakaret

İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin reddine ilişkin Ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi.
O Yer Cumhuriyet Savcısının hakaret suçundan kurulan hükme yönelik bir temyizinin olmadığının anlaşılması karşısında incelemenin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet ve tehdit suçundan verilen beraat hükümleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ...hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair Ek kararın incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık .."nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA,
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdur beyanları, savunma, tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamına göre, suç tarihinde mağduru zorla araçlarına bindirerek ıssız bir yere götüren sanıkların, eylem sırasında araçlarında yapılan aramada ele geçen adli emanetin 2014/35 sırasında kayıtlı bıçakları mağdura gösterip ölümle tehdit ettikleri ve bu şekilde silahla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işledikleri anlaşıldığından, haklarında koşulları oluştuğu halde TCK"nın 109/3-a. maddesinin uygulanmaması,
Adli emanette kayıtlı olup suçta kullanılan bıçakların müsaderesi yerine iadesine karar verilmesi,
Sanıkların sübut bulan tehdit eylemlerinin TCK"nın 109/2. maddesinde düzenlenen suçun unsuru olduğu gözetilerek tehdit suçundan açılan kamu davaları ile ilgili olarak karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerekirken müstakil suç olduğunun kabulüyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ..i"nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.