22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2385 Karar No: 2017/1998 Karar Tarihi: 13.02.2017
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/2385 Esas 2017/1998 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/2385 E. , 2017/1998 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin 01.06.2011 tarihinde haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın işverence feshedildiğini, davacının 08:00-23:00 saatleri arasında ve pazar günleri dahi çalışmasına rağmen fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının büro görevlisi olarak çalıştırıldığını, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, buna rağmen davacıya tamamen insani duygularla kıdem tazminatının ödendiğini, davalı işverenin kamu kurumu niteliğinde bir vakıf olup işyerinin kaymakamlık binası içinde bulunduğunu, giriş çıkış saatlerinin devlet dairelerinde geçerli olan resmi çalışma saatleri olduğunu, bu nedenle davacı taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 29.01.2015 tarih 2014/13085 esas 2015/831 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama kapsamında, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Fazla çalışma alacağının hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur. Somut olayda, mahkemece uyulan bozma ilamında, davacının yaptığı iş gereği ne sebep ve şekilde fazla çalışma yaptığının gerekirse tanıklar yeniden dinlenerek tespiti gerektiği vurgulanmıştır. Bozma sonrası mahkemece hükme esas alınan 18.05.2016 havale tarihli bilirkişi raporunda, bozma ilamı doğrultusunda yeniden dinlenen tanık anlatımları dikkate alınarak davacı işçinin haftanın 6 günü, günde 3 saatten haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Dosya içeriğine göre, mahkemece dinlenen tanıkların fazla çalışmaya ilişkin beyanlarının yapılan işin niteliği ile örtüşmediği anlaşılmaktadır. Öte yandan, aynı işyerinde ve aynı görevi ifa eden davacı tanığının açtığı ... 3. İş Mahkemesinin 2014/996 esas sayılı dava dosyası ile görülen işçilik alacağı davasında Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2016/32279 esas sayılı ilamı ile, mahkemece kabul edilen haftalık fazla çalışma süresi bozma dışı bırakılmıştır. Yapılan işin niteliği ve toplanan deliller göz önüne alındığında, emsal dosyada belirtildiği üzere davacının haftanın 5 günü günlük 3 saatten olmak üzere haftalık 15 saat fazla çalışma yaptığının kabulü ile fazla çalışma alacağının hesaplanması dosya içeriğine uygun düşecektir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.