Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/28438 Esas 2019/10317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen beraat hükmü O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Katılanın kendisine ait nokia 6303 marka cep telefonun tamir edilmesi için sanığın işletmekte olduğu dükkana bıraktığı ve tamir parası olarak 120 TL verdiği, ancak aradan süre geçmesine rağmen sanığın telefonu iade etmeyerek dükkanı kapatıp gittiği dosya kapsamından anlaşılan olayda, Katılanın, tüm aşamalarda ısrarlı ve tutalı bir şekilde suça konu cep telefonunu tamir için sanığın işyerine bıraktığı, tamir için istenen 120 TL"yi de sanığa verdiğini, ancak sanığın telefonu iade etmeyip işyerini de kapatarak gittiğini belirtmiş olması, sanığın ise suça konu telefonu tamir ücreti ile birlikte teslim aldığını kabul etmesi ancak kendisine teslim edilen telefonun değerinde başka bir telefonu katılana verdiğini beyan etmesine karşın bu durumu her hangi bir delil ile ispat etmemesi karşısında eylemin sübut bulduğu ancak sanığın katılanın davaya konu şikayeti yaptıktan sonra telefonu...aracılığı ile katılana iade ettiğini beyan etmesi karşısında, TCK 168. maddenin uygulanması ihtimaline binaen... isimli kişinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespit edilerek konu ile ilgili beyanının alınması, katılanın iade ve tazmin ile ilgili beyanının alınması akabinde, sübut bulan eylemde sanıkla katılan arasında telefonun tamiri şeklinde gelişen bir hizmet ilişkisi bulunduğu, bu kapsamda eylemin ‘’hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçunu’’ oluşturduğu göz önüne alınarak TCK 168. madde şartları olup olmadığının da değerlendirilmesinin ardından sanığın TCK 155/2. madde gereği mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet savcısının sanığın TCK 155/2. madde gereği mahkumiyetine hükmedilmesi gerektiğine dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.