Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/9576 Esas 2014/8519 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9576
Karar No: 2014/8519
Karar Tarihi: 02.04.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/9576 Esas 2014/8519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, karşılıksız yararlanma suçundan sanık hakkında verilen beraat kararı incelenirken, 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren yasaların hükümlü lehine olup olmadığı belirlenmiştir. Ancak, yapılan incelemeler sonucunda kesinleşen hükümlerde bu yönde bir ilginin bulunmadığı belirtilmiştir. Bu durumda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 17/5/2011 tarihli ve 2011/3-66 esas, 2011/96 sayılı kararında da belirtildiği gibi, kararın uygulanacak kanun maddesi olarak 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi gösterilmiştir. Verilen karar, 5275 sayılı Kanun'un 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan temyiz yasa yoluna başvurulamaz. Bu nedenle, katılan vekilinin istemi reddedilerek, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmiştir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi; hükümlülerin cezaevlerindeki çalışıp öğrenme faaliyetleriyle ilgili düzenlemeleri içermektedir. Kanunun 101/3. maddesi ise, kararın temyiz yasa yoluna başvurulamayacak hallerini belirtmektedir.
8. Ceza Dairesi         2014/9576 E.  ,  2014/8519 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Karşılıksız yararlanma
    HÜKÜM : Beraat

    Gereği görüşülüp düşünüldü:

    Kesinleşen hükümlerde 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren Yasaların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılanmasının, 5252 sayılı Yasanın 9. maddesiyle bir ilgisi bulunmayıp Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17/5/2011 gün, 2011/3-66 esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 98. maddesinin uygulanması gerektiği ve verilen karar aynı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; katılan vekilinin isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK. nun 264. maddesi gözetilerek katılan vekilinin isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay C. Başsavcılığına tevdiine, 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.