Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/11072 Esas 2018/7020 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin 29.01.2015 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 19.03.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak, REDDİNE,
2-Katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Katılan ...’ın sanık ...’in sahibi ve yetkilisi olduğu güzellik merkezinde kolundaki tüyler ve dövme sildirme işlemi için anlaştığı, ilk seansta hakkında şikayet yokluğu nedeni ile ek takipsizlik kararı verilen ... tarafından lazer işlemi yapıldığı, bu işlem sonucunda katılanın sağ ön kol dış yüzde dövme alını içinde hafif kabarık hiperemik nedbe olduğu ve Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporuna göre basit tıbbi müdahale ile düzelemeyecek şekilde yaralandığı olayda; sanık ...’in işyeri açma ve çalışma ruhsatının bulunup bulunmadığı ile temyiz dışı sanık ...’in lazer uygulaması yapma sertifikası olup olmadığı araştırılarak, sertifikasının olmadığının belirlenmesi halinde adı geçen işyerinin yöneticisi olan sanık ...’in hukuki durumunun tespit ve tayini yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.