Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/275 Esas 2016/552 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/275
Karar No: 2016/552
Karar Tarihi: 20.01.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/275 Esas 2016/552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, banka çalışanlarının yanlış yönlendirmeleri sonucu mevduatının Off-Shore bankasına gönderildiğini ileri sürerek, bankaya yatırdığı mevduatının geri ödenmediği gerekçesiyle, faiziyle birlikte 3.450,00 TL'nin tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davanın tüketici konumunda olduğunu ve dava tarihinde yürürlükte olan 6502 Sayılı Kanunu'nun ilgili maddeleri gereğince tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiğine karar vermiş ve davanın usulden reddedilmesine hükmetmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davalı vekilinin itirazları reddedilmiş ve mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri: 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 3/k-l ve 73. maddeleri.

11. Hukuk Dairesi 2016/275 E. , 2016/552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/03/2015 tarih ve 2015/93-2015/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...."na 20/10/1999 tarihinde 3.450,00 TL (3.450.000.000 Eski TL) yatırdığını, ancak banka çalışanlarının yanlış ve kasıtlı yönlendirmeleri ile kağıt üzerinde parasının Off-Shore bankasına gönderildiğini, bankanın çalışanları .... ile diğer 26 arkadaşının bankayı vasıta kılmak suretiyle dolandırıcılık suçundan Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/102 E sayılı dosyası ile cezalandırılmalarına karar verildiğini, bu kararın Yargıtay"dan geçerek kesinleştiğini, ancak bankaya uatırdığı mevduatın bu zamana kadar geri ödenmediğini ileri sürerek 3.450,00 TL"nin 20/10/1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; tüketici konumunda bulunan davacının talebinin bankacılık işleminden kaynaklanması sebebiyle dava tarihi de gözetildiğinde davanın 6502 Sayılı Kanunun 3/k-l ve 73. maddeleri gereğince tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliği ile dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.