MAHKEMESİ : Denizli(Kapatılan) 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2013/87-2013/63

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı şirketten 19.02.2005 tarihli ve 63.000 TL bedelli fatura ile satın alınan otobüsün gizli ayıplı olması sebebiyle fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak bedel indiriminden kaynaklanan 15.000 TL nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi, söz konusu ayıp nedeniyle aracın çalışamadığı her gün ve 17+1 olarak dizayn edilen aracın 14+1"e düşmesi nedeniyle eksik yolcu taşıma nedeniyle uğranılan 11.000 TL maddi zararın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile ve aracın 17+1 iken 14+1 olarak dönüştürülüp trafiğe çıkartılabilmesi için ödenen 300,86 TL proje bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının talebi üzerine satın alınan aracın 17+1 olarak tasarlandığını, aracın satın alındığı tarihte yürürlükte bulunan yönetmeliğe göre aracın uygun olduğunu ve trafiğe çıktığını, 25.01.2012 tarihinde yönetmeliğin kaldırılarak düzenlenen yeni yönetmelikle aracın ağır kusurlu kabul edildiğini, bu olayda müvekkilinin hilesinden veya kusurundan söz edilemeyeceğini, aracın 2005 yılından 2012 yılına kadar vize almakta ve trafiğe çıkmakta sorun yaşamadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili 13/11/2012 havale tarihli dilekçesi ile, dava konusu aracın trafiğe çıktığı tarihte araç üzerinde aracın dizaynını yapan firma olan A... İ.. O... Tur. San. Tic. Ltd. Şti., tadilatı yapan makine mühendisi T.. A.. tadilatı onaylayan TS..D..Şubesi ve tescili yapan Trafik Tescil Birim S..Kaymakamlığı (S.. Trafik Tescil Şube Müdürlüğü), müvekkili davalı şirket ile birlikte aynı oranda sorumlu olacaklarını, bu nedenle belirttikleri bu kişi ve kurumlara davanın ihbar edilmesini talep etmiştir.
İhbar olunan T.. A.. vekili, müvekkilinin dava konusu araç ile ilgili yasal çerçevede proje hazırladığını, bu projenin resmi mercilerce onaylandığını ve yasal prosedürün yerine getirildiğini, mevzuat ve yönetmeliklerin sonradan değiştirilmesi nedeniyle araçta yolcu sayısının değişmesinin müvekkilinin sorumluluğunu gerektiren bir durum olmadığını, müvekkilinin çizdiği projenin o dönemdeki mevzuat ve yönetmeliklere uygun olduğunu ve davanın reddi gerektiğini ileri sürmüştür.
İhbar olunan T.. B.. vekili, müvekkili kurumun davaya konu araçta oluşan ayıpla ilgili her hangi bir sorumluluğu ve kusurunun bulunmadığını, davalı şirketin, araç üzerindeki değişikliği müvekkil kurumdan yetki almış firma ve mühendislere yaptırdığını, müvekkili kurumun araçta yapılan tadilat onaylama işlemini 23/09/2005 kabul tarihli ve 01/11/2005 yürürlülük tarihli TSE Ürün Belgelendirme Merkezi Araç Tadilat İnceleme ve Onay Yönergesine göre yaptığını, davaya konu araçtaki değişikliğin davacının kendi isteği üzerine davalı tarafça yapıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuş, ayrıca davayı kabul anlamına gelmemek kaydıyla, davalı yanında davaya katılma talebinde bulunmuştur.
.../...
İhbar olunan S.,. K.. (S...Trafik Tescil Şube Müdürlüğü) vekili, taraflarına ihbar edilen iş bu davaya müdahil olunmasında hukuki yararlarının bulunmadığını, İçişleri Bakanlığına karşı rücuen tazminat davası açılması durumunda gerekli savunmalarını yapacaklarını ileri sürmüştür.
Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere ve yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre; davacının araçtaki ayıbı aracın trafikten men edildiği 14/02/2012 tarihinde öğrendiği, davacının Denizli 2. Noterliğinin 16.02.2012 tarih ve 04648 yevmiye sayılı ihtarnamesi ile süresi içinde ayıp ihbarının bulunduğu, somut olayda, davalının (satıcı) sattığı aracın gizli hukuki ayıbı olduğunu bilmediği ve bilecek durumda olmadığı kanaatine varıldığı, zira aracın ilk yapılan dizaynına göre tüm kurum ve kuruluşlardan onaylarının alındığı, yıllarca vizesinin yapıldığı ve trafikte kullanıldığı, Borçlar Kanunu"nun 205. maddeye göre, davalının (satıcı) sadece davacı-alıcının yapmış olduğu giderlerden sorumlu tutulması, gelir kaybından sorumlu tutulmaması gerektiği, söz konusu aracın 2006 yılı itibarıyla muayeneleri onaylansa bile trafiğe çıkmasının mevzuata aykırı olduğu, 2011 ve 2012 yılları itibarıyla ise 2005 yılında yapılan tadilat ve montajı ile trafiğe çıkması ve muayenesinin onaylanmasının mevzuat açısından mümkün olmadığı, bu nedenlerle aracın ayıplı hale getirilmesinde başta aracın satışını yapan davalı şirket olmak üzere ilk projeyi yapan makine mühendisi T..A.., tescil işlemini yapan ilgili kurum ve trafik muayenesini yaparak 2012 yılına kadar vize veren muayene kuruluşlarının ortaklaşa sorumlu oldukları, ancak aracın bu hali ile ayıplı olmasından davacı yanın yıllarca istifade ettiği, bu yüzden davacı açısından maddi bir zararın söz konusu olmadığı, sadece 2.tadilat projesini yaptırmak zorunda kalması nedeniyle tadilat projesi yapım ücreti olan 300,86 TL"yi talep edebileceği, ayrıca davacı tarafından 15.000,00 TL tutarında bedel indirimi talebinde bulunulmuş ise de, aracın alındığında 2+1 yolcu taşıma kapasiteli olup, yük taşımaya tahsisli bir araç olduğu, davacının isteği doğrultusunda aracın 17+1 yolcu koltuklu yolcu taşımaya tahsisli hale getirildiği ve yolcu taşımaya uygun turizm paketi döşendiği, bu aksamların araçtan sadece 3 adet koltuğun sökülerek halen kullanılmakta olduğu, bu bağlamda davacıdan alınan 15.000,00 TL"nin araca ilaveten takılan 15 adet koltuk ve diğer aksamlar için alınmış olup, araçta değer kaybının söz konusu olmadığı, dolayısıyla araç bedelinden indirim yapılmasının söz konusu olmayacağı, ayrıca davacının aracı ayıplı hali ile 14/02/2012 tarihine kadar kullandığı, fazladan 3 yolcu taşıdığı, bu durumdan kendisinin de istifade ettiği, bu yüzden Medeni Kanunun 2.maddesinde düzenlenen dürüstlük kuralı gereğince, aracın trafikten men edildiği 14/02/2012 tarihinden dava tarihine kadar eksik yolcu taşımasından kaynaklanan kar yoksunluğuna dair maddi zararın talep edilmesinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 300,86 TL proje bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin yerinde görülmeyerek reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
.