Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/8002 Esas 2015/10537 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Tarsus 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2015
NUMARASI : 2014/4-2015/13

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, iş yeri ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin ..."da kuyumculuk işi yaptığını ancak dükkanda sorunlar yaşaması sebebiyle tanıdıklarının da bulunduğu .." da yine kuyumculuk işini devam ettirmek amacıyla söz konusu taşınmazı 19.06.2013 tarihinde ihtiyacına binaen satın aldığını, ihtara rağmen davalının kiralananı tahliye etmediğini belirterek iş yeri ihtiyacı nedeniyle tahliye talebinde bulunmuştur. Mahkemece, davacı tanıkları olan B.. Ş.. ve İ.. A.. "ın duruşmada ; davacı İ.. Ç.."in T.."a yerleşip dükkan açacağını ve davalı A. T"nın dükkandan çıkmadığını beyan ettikleri belirtilerek, toplanan tüm deliller ve tanık beyanları gözönünde bulundurularak tahliye kararı verilmiştir.
Davalı, davaya konu yerde 01.06.2005 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli sözleşme ile kiracıdır. Davacı kiralananı 19.06.2013 tarihinde satın almış ve kiralanana ihtiyacı olduğunu 02.07.2013 keşide tarihli ihtarname ile davalıya bildirmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilinin .."da kuyumculuk işi yaptığını ,bu işine .." da satın aldığı taşınmazda devam edeceğini bildirmiş ise de ..daki işinin devam edip etmediği ,dava konusu taşınmazın kuyumculuk işine uygun olup olmadığı üzerinde durulmamıştır .Halen mevcut işi bulunan kişinin ihtiyacının zorunlu ve samimi olduğu kabul edilemez. Dinlenen tanık beyanları ihtiyacın varlığını kanıtlamaya yeterli açıklıkta değildir. Mahkemece davacının .. "da kuyumculuk işini yapıp yapmadığı, eğer yapıyor ise dava konusu taşınmazın kuyumculuk işine uygun olup olmadığı araştırılarak ve tanıklar etraflıca dinlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.