Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15649 Esas 2016/540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 25/09/2014 tarih ve 2014/1091-2014/1496 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 19.292 TL"nın altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli "..." markaları varken, davalının aynı emtiada tescilli "...." markasını devir almak suretiyle adına tescil ettirdiği gibi, davalının ürün ambalajlarında tescilli marka ve tasarım tescilini kullanmak yerine müvekkili adına tescilli çay paketini taklit ederek piyasaya sürdüğünü, davalının bu eyleminin haksız rekabet ve marka hakkına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek, haksız rekabetin önlenmesine, davalı markasının hükümsüzlüğüne, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla (500,00) TL maddi ve (5.000) TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, kararın ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiş; Dairemizin ilk bozma kararından sonra yapılan yargılamada talebini ıslahen 14.650,22 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamı ve uyulan Dairemiz bozma ilamına göre, haksız rekabet nedeni ile 500,00 TL maddi tazminatın 10/02/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının diğer talepleri yönünden 14/03/2013 tarihinde hüküm kurulduğu ve Yargıtay tarafından bu hususlarda bozma yapılmadığı gerekçesi ile yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,95 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.