Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği üzere davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı ile ihbar olunan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 86. maddesidir. Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur.Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
İnceleme konusu davada; davacı 05.02.2014-01.08.2014 tarihleri arasında sürekli ve kesintisiz davalıya ait market işyerinde çalıştığının tespitini talep ettiği, dava dilekçesinde işyerinde kasap olarak çalıştığını belirttiği, mahkemece talep gibi davanın kabulüne karar verildiği,davacının 27.06.2012-05.02.2014 tarihleri arasında davalıya ait işyerinden bildiriminin yapıldığı anlaşılmaktadır.
Dosya kapsamında dinlenen davacı tanıkları, davacının ne zaman işten ayrıldığını tam olarak bilmediklerini ancak 5-6 ay sigortasız çalıştırıldıktan sonra işten çıkartıldığı yönünde bilgilerinin olduğu şeklinde beyanda bulundukları görülmektedir. Diğer tanıkların ise davalıya ait işyerinde çalıştıkları, davacının işyerinde kasap olarak çalıştığını doğruladıkları ancak talep edilen dönemde çalışmasının olmadığını, davacının 2014 yılının 2. veya 3. ayında kendi isteğiyle işten ayrıldığını, işveren tarafından işe çağrıldığını ancak gelmediğini belirttikleri tespit edilmiştir.
Ayrıca davacı tarafından, kendi imzasının olduğu, ürün teslimi ile ilgili 01.07.2014 tarihli sevk irsaliyesi, 07.04.2014,02.05.2014, 02.06.2014 tarihli faturalar ibraz edilmişse de işyerinde mal tesliminin işveren veya işverenin yakını Biret Erisk tarafından yapıldığı yönünde tanık beyanı bulunması, davalı işverenin de temyiz nedenleri arasında mal teslim işinin kendisi tarafından yapıldığından bahisle ilgili belgelerin gerçeği yansıtmadığı iddiası bulunmaktadır.
Mahkemece davacının talep edilen dönemde davalıya ait işyerinde çalıştığına hükmedilmiş ise de, mahkeme kararı eksik araştırma ve incelemeye dayalıdır. Davalı işverence sevk irsaliyelerinin ve faturalarının sahteliğinin iddia edilmesi karşısında, ilgili belgelerin doğruluğu araştırılmalı, gerekirse imza incelemesi yapılmalı, re"sen bordro tanıkları tespit edilerek uyuşmazlıkla ilgili beyanları alınmalı, komşu işyeri çalışanları veya bu işyerlerinden bordroya geçmiş çalışanlar re"sen tespit edilerek bilgi ve görgülerine başvurulmalı, İstanbul 24. İş Mahkemesinin 2014/205 sayılı esasında açılan işçilik alacakları dosyası celp edilerek bu dosyada toplanan deliller ve tanık beyanları incelenmeli, tanık anlatımları arasında çelişki görülmesi halinde çelişkiyi gidermek üzere tanıklar yeniden dinlenilmeli, yapılacak araştırma sonucunda elde edilecek sonuç değerlendirilmek suretiyle karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı ile ihbar olunan Kurum vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.