Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2779 Esas 2021/413 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2779
Karar No: 2021/413
Karar Tarihi: 19.01.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2779 Esas 2021/413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava hakkında, 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan hüküm verildiği ancak hüküm fıkrasında sehven \"sahte fatura düzenleme\" suçu yazıldığı belirlendiği için yeniden değerlendirilerek suç tarihi belirlendi. Suçlu bulunarak verilen cezanın kanuni takdir sınırları içinde olduğu ve temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği sonucuna varıldı. Kanun maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uygulandı ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı infaz aşamasında gözetildi.

11. Ceza Dairesi 2020/2779 E. , 2021/413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında hükmün gerekçesinde sanık tarafından kullanılan faturaların sahte olduğunun kabul edilerek sahte fatura kullanma suçunun anlatılması nedeniyle hüküm fıkrasında "sahte fatura kullanma" suçu yerine sehven "sahte fatura düzenleme" suçu yazıldığı ve kontör satışına ilişkin düzenlenen ve sahte olduğu iddia edilen suça konu faturaların 2008 takvim yılında gelir vergisinde kullanılması halinde suç tarihinin 26/03/2009 olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 19/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.