Esas No: 2021/14128
Karar No: 2022/10051
Karar Tarihi: 28.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14128 Esas 2022/10051 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkemenin Ceza Dairesi tarafından incelenen kararında, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan verilen “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararlarına karşı yapılan itirazın, İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından kesin olarak reddedildiği tespit edilmiştir. Hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden ise katılan sanıkın temyiz isteminin reddine, mala zarar verme suçundan kurulan hüküm yönünden ise sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu kararın dayandığı kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK’nın 231 ve 253. maddeleri, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nın 7/2. ve 151/1. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, beraat ve mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince verilen “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararlarına karşı yapılan itirazın, ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.04.2016 gün ve 2016/294 D. İş sayılı kararıyla kesin olarak reddedildiğinin anlaşılması karşısında; hükümlerin incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan sanık ...’ın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
