MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/01/2012 tarih ve 2011/1095-2012/63 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 22.08.2005 tarihinde bireysel emeklilik sözleşmesi akdedildiğini, sözleşmede herhangi bir anda bireysel emeklilik sisteminden birikimlerini alarak çıkabileceğinin düzenlediğini, müvekkilinin 71 ay sonunda sistemden çıktığını, birikiminden vergi kesintisi adı altında kesinti yapıldığını ileri sürerek, haksız olarak kesilen 4.302,96 TL"nin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın husumet, görev veya esas yönünden reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının mevzuat gereği ve Gelir İdaresi"nin görüş ve talimatları doğrultusunda yaptığı vergi kesintisinin kendi uhdesinde kalmadığı, davalının sebepsiz zenginleşmediği, vergi kesintisine ilişkin işlemin esas alındığı davanın adli yargıda görülmesinin mümkün bulunmadığı, kanunen sadece vergiyi kesip yatırmakla yükümlü bulunan davalı şirkete husumet yöneltilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.