Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11687 Esas 2018/12477 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11687
Karar No: 2018/12477
Karar Tarihi: 15.10.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11687 Esas 2018/12477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların Orman ve Su İşleri Bakanlığına karşı işlediği hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyetleri yerel mahkeme tarafından verildi. Ancak, suça konu eşyaların kamu hizmetine tahsis edilmediği ve sanıkların hırsızlık suçunu işlediği kabul edildiği için, eylemin uzlaşma kapsamı dışına çıkacağına karar verilerek uzlaşma hükümleri uygulanmadı. Temyiz başvurusunda bulunan sanıklar ve katılanların vekilleri, hükmün bozulması için nedenler sundu. Yapılan incelemede, hükümlerin yerinde olduğu ancak bazı nedenlerden dolayı hükümlerin bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenler şu şekildedir: suça konu eşyaların kamu hizmetine tahsis edilmediğinin kabul edilmediği için sanıkların hükümleri fazla cezalandırıldı, katılanın vekalet ücretine hükmedilmedi, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili iptal kararı gereğince hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekiyor ve hükümlü olarak katılanın adı yanlış yazıldı. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2016/11687 E. , 2018/12477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanu"nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de; hırsızlık suçunun Orman ve Su İşleri Bakanlığına karşı işlendiğinin sabit olması karşısında, eylemin uzlaşma kapsamı dışına çıkacağı gözetilip, yüklenen suçu işlediği anlaşılan sanıklar hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki ..."ın beyanına göre, suça konu demir kafesler ve ızgaraların suç tarihinde fiilen kamu hizmetine tahsis edilmiş durumda bulunmadığı, caretta kaplumbağalarının korunması amacıyla sezonluk olarak kullanılan ve ... Cad üzerinde ... yanında depoya kaldırılmak üzere toplanan suça konu demir kafesler ve ızgaraların konulduğu yerin kamuya ait bir yer değil, açık alan olduğunun anlaşılması karşısında; sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyduğu gözetilmeden suça konu eşyaların kamu hizmetine tahsis edildiği varsayılarak yazılı şekilde hüküm kurularak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-Gerekçeli karar başlığında, katılan ... ve Su İşleri Bakanlığı"nın müşteki olarak yazılması,
3-Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile katılan ... ve Su İşleri Bakanlığı vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.