MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2012/49-2014/222

Davacı Orman Genel Müdürlüğü"ne izafeten Muş Orman İşletme Ş. vekili Avukat N. Y. tarafından, davalılar A. İ. Tic. ve San. Ltd. Şti. vd aleyhine 08/05/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/03/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 30/09/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar vekili Avukat M.. A.. geldi. Karşı taraftan davacı adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, davalılar tarafından ruhsat sahası haricinde kalan orman arazisine tecavüz edilmesi nedeni ile uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin 23/11/2011 gün 2010/8789 Esas, 2011/12305 Karar sayılı ilamı ile; sadece işletme ruhsatı haricinde kalan tecavüzlü alan üzerinden zarar hesabı yapılması gerekirken, faaliyet sahasının toplam miktarı üzerinden yapılan zarar hesabına itibar edilmesinin doğru olmadığı belirtilerek; Mahkemenin 28/07/2009 tarihli kararı bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ve mahallinde yeniden keşif yapılmıştır. Ancak fen bilirkişisi M.. Ç.. tarafından; keşif sırasında alınan ölçülerin yetersiz olduğu gerekçesi ile rapor ibraz edilmemesi üzerine; bozma ilamında belirtilen tecavüzlü alan esas alınarak dosya üzerinden yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmuştur.
Fen bilirkişisi M.. Ç.. tarafından dosyaya sunulan 03/10/2013 tarihli dilekçede; önceki keşiflerde bilirkişilerce alınıp işlenen koordinatların, ruhsattaki çalışma alanı koordinatları ile irtibatlandırılmasının mümkün olmadığı, dosyada görülen koordinat sisteminin, ruhsatın esasını oluşturan koordinat sistemi ile bağlantısı bulunmadığı, çalışma alanının sınırlarının da 23/05/2009 tarihli keşif sonucu çizilen krokilere doğru işlenmediği belirtilmiştir. Yine keşfe katılan orman mühendisi bilirkişi M.. Ç.. tarafından dosyaya sunulan 04/10/2013 tarihli dilekçede; önceki keşifte alınan koordinatların hatalı alındığı kanaatinde olduğu, bu nedenle o koordinatları kullanamadığı beyan edilmiştir.
Her ne kadar, mahkemece bozma ilamına uyularak karar verilmiş olması nedeni ile bu durumun davacı yararına kazanılmış hak doğuracağı akla gelmekte ise de; dosyaya bozma ilamından sonra sunulan ve yukarıda içerikleri özetlenen fen bilirkişisi ve orman bilirkişisi yazılarında; ilk karara esas olan 23/05/2009 tarihli keşif sonucu hazırlanan fen bilirkişisi rapor ve krokisinin hatalı olduğunun belirtilmesi karşısında; bozma ilamının, kazanılmış hakkın istisnasını oluşturan maddi hataya dayandığının kabulü zorunludur. Şu halde Mahkemece yapılacak iş, konusunda uzman bilirkişiler refakatinde mahallinde keşif yapmak, bozma ilamı öncesi yapılan keşif sonucu hazırlanan rapor ve krokilerde hata olup olmadığı hususunu bilirkişilere açıklatmak, denetime elverişli ve gerekçeli rapor alarak sonucuna göre karar vermektir. Eksik inceleme ile karar verilmiş olması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve davalılar yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.