MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiş olması, mahkemece temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın da davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin kefil olduğu kredi borcundan dolayı takip başlatılması üzerine banka müdürü ile yaptığı görüşmede, 23.000 TL ödenmesi halinde dosyanın harçlar hariç kendisi açısından kapatılacağının belirtildiğini, müvekkilinin 23.000 TL"yi ödemesine rağmen icra dosyasından 20/07/2011 tarihli maaş haczi yazısı ile 68.997,25 TL alacak tahsil edilmeye çalışıldığını ileri sürerek, müvekkilinin... İcra Müdürlüğünün 2010/9844 sayılı dosyasında harçlar dışında borcu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, icra takibine konu alacağın ticari krediden kaynaklandığını, bu nedenle davaya bakmakla görevli olan mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu savunarak, davanın görev yönünden reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu kredinin ticari kredi olduğu, bu nedenle davaya Ticaret Mahkemesinde bakılması gerektiği gerekçesi ile, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece, davacının asıl karara yönelik temyiz itirazının, davalının görevsizlik kararına itirazının olmadığı, yalnızca vekalet ücreti takdir edilmemiş olması nedeniyle kararı temyiz ettiği, HMK"nın 323. ve 331/2. maddeleri gereğince yargılama giderlerine ve bu kapsamda olan vekalet ücretine görevli mahkemece karar verileceği gerekçesiyle temyiz isteminin 29.12.2014 tarihli ek karar ile reddine karar verilmiş, bu ek karar da davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece verilen nihai kararlar, tarafların temyiz talebi üzerine Yargıtay tarafından incelenip değerlendirilir. Bunun yerine bidayet mahkemesinin istisnai durumlar dışında kendi kararının yasal denetimini yapma yetkisi bulunmadığından, mahkemece verilmiş olan 29/12/2014 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılması gerekmiştir.
2-Asıl karara yönelik temyiz incelemesi sonunda; dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: 1 nolu bentte belirtilen sebeple mahkemenin ek kararına yönelik temyiz isteminin kabulü ile, asıl karara yönelik temyiz isteminin reddine dair 29/12/2014 tarihli ek kararın kaldırılmasına,
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin asıl karara yönelik yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.